Gloria pracowała wcześniej w branży kosmetycznej, organizując międzynarodowe pokazy, wydarzenia oraz integrując ludzi. Była właścicielką salonu kosmetycznego i pracowała również jako makijażystka przy filmach. Mniej więcej w tym samym czasie, poprzez tę branżę, poznała Jarmo, który pracował jako inżynier dla rządu fińskiego, realizując projekty w Afryce, a zwłaszcza w Kenii. Kiedy ich drogi się skrzyżowały, zaczęli się spotykać i ostatecznie zostali parą. Szukali domu do kupienia i dostali ofertę z farmą, która była w pakiecie. Swego czasu Jarmo zrealizował kilka projektów w Rwandzie,  w związku z czym nauczył się co nieco o uprawie kawy. Jeśliby mieli kupić ten dom z farmą, Jarmo chciał zająć się uprawą kawy jako jednej z “cash crops”. Jarmo słyszał również o rolnikach uprawiających makadamie, którą można było uprawiać w rządkach między kawą! Gloria z kolei miała styczność z kawą już jako dziecko. Pochodziła z rodziny, w której kawa pełniła kluczową rolę w ciągu dnia w związku z czym ona i jej siostry spędzały poranki, parząc kawę, aby cała rodzina mogła się nią cieszyć.

Zarówno Gloria, jak i Jarmo chcieli uprawiać rośliny, które byłyby przyjazne dla środowiska i przynosiłyby stabilny zbiór na dłuższą metę, jeśli zdecydują się na ten pomysł, nie wspominając już o tym, że do tego czasu oboje byli u szczytu swoich karier. Było jasne, że kawa stała się oczywistym wyborem w gospodarstwie Gummerus, ale wciąż istniał jeden duży problem. Nie mieli w zasadzie rynku na kawę, którą chcieli uprawiać, a lokalny rynek był na tyle skomplikowany politycznie, że nie mogli na nim całkowicie polegać.

Posadzili swoje pierwsze drzewa w 2010 roku i Jarmo wiedział, że muszą znaleźć rynek poza Kenią, być może na arenie międzynarodowej. Doskonale zdawali sobie sprawę, że nie chcą konkurować z dużymi graczami, więc nie zamierzali handlować w Kenii. W miarę jak ich kawa rosła, rozpoczęli następne poszukiwania – znalezienie odpowiedniego rynku. Zaczęli uczestniczyć w targach kawowych, rozdając próbki potencjalnym nabywcom, tylko po to, by zauważyć, że niektórzy z nich zostawiali te próbki bez większego zainteresowania!

Nie wszystko było jednak ponure, ponieważ podczas jednego z tych pokazów Gloria i Jarmo spotkali Lennarta (naszego importera) po raz pierwszy w 2013 roku na targach Rimini World of Coffee. Choć z tego spotkania niewiele wynikło, Lennart zostawił Glorii swoją wizytówkę. Minęły lata, Gloria i Jarmo nadal krążyli po targach, ucząc się języka branży kawowej i poszukując rynku poza Keniją na któym by mogli polegać. W 2016 roku Lennart znowu zetknął się z kawą Glorii, tym razem za sprawą próbki wysłanej przez Joonasa, fińskiego roastera, który był przyjacielem Jarmo.

W branży kosmetycznej większość umiejętności Gloria zdobyła samodzielnie, a kawa nie była pod tym względem wyjątkiem. Uczyła się o jakości, eksporcie, prowadzeniu działalności i wielu innych rzeczach. Podczas ekspo „farm to cup” zorganizowanej przez AFCA w Kenii w 2020 roku Gloria spotkała Maartena. Szybka z jej urokami, Gloria przekonała Maartena do udziału w zamkniętym cupingu, aby spróbował jej kaw. Próba okazała się udana – Maarten naprawdę polubił niektóre jej kawy i zabrał kilka próbek przed powrotem do Holandii. Jednak nadal nie gwarantowało to biznesu, ponieważ reputacja Kenii z powodu korupcji wyprzedzała jej kawę, co sprawiało, że Lennart wahał się przed podjęciem decyzji.

Parę lat temu Gloria wzięła udział w kolejnym szkoleniu (a jak widać, brała udział w wielu!), tym razem z zakresu oceny kawy (Q grading), gdzie poznała Steana. Był on roasterem, który chciał prowadzić direct trade. Przyjechał z Holandii i prowadził wykłady na szkoleniu. Wyraził również zainteresowanie znalezieniem kenijskich producentów, których kawa mogłaby trafić do Holandii. Jako że wiedział importerze This Side Up i również chciał z nią współpracować. Zgodził się na skonsolidowanie kontenera, który zawierałby kawę Glorii razem z kawami, które kupił.

Tak więc, kawa Glorii zaczęła podróżować po kontynencie! I w ten sposób trafiła również w nasze ręce.